terça-feira, 23 de fevereiro de 2010

"Sicut cervus desíderat ad fontes aquarum: ita desíderat ánima ad Te, Deus." psalmus 42, 1

Deus em ti me refugio.
Olhai para este pobre servo
que nada mais tem, senão a ti.
Faça-me entender as tuas demoras,
Dá-me paciência e humildade.
Que eu possa entender que o futuro que reservas para mim
é incomensuravelmente mais belo do que aquele que projeto para mim.
Espero em ti, mesmo que todos os ventos sejam contrários, mesmo que pareça insano acreditar.
Em ti me refugio.

sexta-feira, 19 de fevereiro de 2010

"Credo quia absurdum est."

Crer, muitas vezes, é como se atirar em meio ao escuro,
confiando em Deus.
O Símbolo da Fé no original Grego.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑ ΘΕΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ, ΠΟΙΗΤΗΝ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ, ΟΡΑΤΩΝ ΤΕ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΩΝ. ΚΑΙ ΕΙΣ ΕΝΑ ΚΥΡΙΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΝ ΜΟΝΟΓΕΝΗ, ΤΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ, ΘΕΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΕΚ ΘΕΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ, ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΟΥ ΠΟΙΗΘΕΝΤΑ, ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ ΤΩΙ ΠΑΤΡΙ. ΔΙ' ΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΓΕΝΕΤΟ. ΤΟΝ ΔΙ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΣΩΤΕΡΙΑΝ ΚΑΤΕΛΘΟΝΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΚΑΙ ΣΑΡΚΩΘΕΝΤΑ ΕΚ ΠΝΕΑΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΝΤΑ, ΣΤΑΥΡΩΘΕΝΤΑ ΤΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ ΕΠΙ ΠΟΝΤΙΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ, ΚΑΙ ΠΑΘΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑΦΕΝΤΑ, ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ ΤΗΙ ΤΡΙΤΗΙ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ, ΚΑΙ ΑΝΕΛΘΟΝΤΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΚΑΘΕΖΟΜΕΝΟΝ ΕΚ ΔΕΞΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΑ ΔΟΞΗΣ ΚΡΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΥΣ. ΟΥ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΟΥΚ ΕΣΤΑΙ ΤΕΛΟΣ. ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ, ΤΟ ΚΥΡΙΟΝ, ΤΟ ΖΩΟΠΟΙΟΝ, ΤΟ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΝ, ΤΟ ΣΥΝ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΥΙΩΙ ΣΥΜΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟΝ, ΤΟ ΛΑΛΗΣΑΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ. ΕΙΣ ΜΙΑΝ, ΑΓΙΑΝ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ. ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΜΕΝΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ, ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ. ΑΜΗΝ.

quinta-feira, 18 de fevereiro de 2010

"O quam cito transit gloria mundi".

Da transitoriedade da vida

Tudo passa, nada está fora do alcance do implacável tempo.
Somente tu, ó eterno, és eternidade sempre presente.
Quem somos nós, pobres mortais, senão pó e passado? Hoje somos e amanhã, quem dirá, o que seremos?!
Saudades de ti, ó beleza sempre eterna. Apenas em ti minha alma se delecia.
Eu, o fragmento. Tu, o todo.
Eu, a gota. Tu, o mar.
Eu, o tempo. Tu, a eternidade.
Misterium fidei.

sábado, 13 de fevereiro de 2010


"Nunc autem manet fides, spes, caritas, tria haec; maior autem ex his est caritas".
De todas as virtudes a maior, com certeza, o amor; pois ela nos faz mais parecidos com Deus. Se a essência de Deus é o amor, busquemo-la dentro de nós, pois Deus habita em nós. Amor que não mede esforços, amor que sempre espera, amor  que - ao contrário de julgar e condenar - tem o outro como um mistério a ser acolhido e protegido. Sejamos amantes dos homens, da criação e de tudo aquilo que, enfim, aponta para Deus. Pois quanto mais nos humanizarmos no amor, mais nos tornaremos preenchidos por Deus. "Deus in nobis est."
"Tempus breve est."
Hoje completo trinta anos. Trinta anos, talvez, tragam consigo esperanças múltiplas. Principalmente, porque foi aos trinta anos que Jesus iniciou seu ministério na terra. Quem sabe, seja para mim uma nova fase, a qual me trará novas perspectivas ou, quiçá, horizontes ainda por se conquistar. Peço a Deus, por isso, muita humildade e santidade, pois estou ciente de que a vida é um sopro e de que por isso devemos corresponder à altura o chamado que Ele nos faz. Fica para mim o conceito milenar dos antigos romanos: " Carpe diem. Memento mori."

"Tempus Fugit."